Tuesday 6 September 2016

ON NOTHING - photos

Invisible cities
Invisible cities, detail
Invisible cities, detail
Invisible cities
Mining damages, detail
Mining damages
Mining damages, detail

Pool of darkness
Pool of darkness, detail
Pool of darkness, detail

ON NOTHING at Linenhall Arts Centre in Castlebar, Co. Mayo, Ireland. Exhibition lasts till 1st October.

Wednesday 24 August 2016

ON NOTHING at The Linenhall Arts Centre / O NICZYM w The Linenhall Arts Centre w Irlandii

(Zjedź w dół do wersji polskiej)

ON NOTHING will be shown at The Linenhall Arts Centre in Castlebar, Co. Mayo, from 26th August to 1st October 2016

Opening reception at 7 pm on Thursday 25th August


The exhibition contains four different works, all of them showing some aspects of uncertainty. MINING DAMAGES is about a non-existent house; INVISIBLE CITIES represents drawings of cities that I have never been to; BANSHEE contains texts in languages that I do not understand and POOL OF DARKNESS is a set of sculptures which cannot be seen. All of them refer to crucial situations in my life, or to things which affected me in some way, but I am not sure I know how. I cannot tell if the result was good or bad; no alternative story will ever be revealed. 

Acknowledgements

The piece BANSHEE would never had been created, if it hadn't been for:
Michael | Bray Public Library
Madlenka Kowar

(PL)

Wystawa O NICZYM będzie prezentowana w The Linenhall Arts Centre w Castlebar, Co Mayo, w Irlandii, od 26 sierpnia do 1 października 2016.

Otwarcie odbędzie się w czwartek, 25 sierpnia, o 19.

O NICZYM składa się z czterech różnych prac, każda z nich ukazuje jakiś aspekt niepewności. SZKODY GÓRNICZE opowiadają o domu, który nie istnieje; NIEWIDZALNE MIASTA przedstawiają miejscowości, w których nigdy nie byłam; w BANSHEE mówię językami, których nie rozumiem, a POOL OF DARKNESS to cykl rzeźb, których nie można zobaczyć. Wszystkie odnoszą się do sytuacji, które miały w moim życiu ważne, może nawet przełomowe znaczenie. Wszystkie w jakiś sposób zmieniły moje życie, nie mogę jednak powiedzieć, jak, bo żadna alternatywna historia nigdy nie zostanie opowiedziana.

Podziękowania

BANSHEE nigdy by nie powstała, gdyby nie pomoc i zaangażowanie mnóstwa osób i instytucji. Pomogli mi:
Serdecznie dziękuję!

Wednesday 11 May 2016

ENDOSPORES at Bunkier Sztuki - photos / EDOSPORY w Bunkrze Sztuki - zdjęcia

(Zjedź w dół do wersji polskiej)

Some photos of ENDOSPORES exhibition at Bunkier Sztuki,  20.12.2015-31.01.2016.
I was showing my piece 'Breath', a fragrance installation created in 2013 for Bunkier Sztuki Collection.

'Endospoes' exhibition at Bunkier Sztuki, 20.12.2015-31.01.2016, photo: Studio FilmLove. Courtesy Bunkier Sztuki.
'Endospoes' exhibition at Bunkier Sztuki, 20.12.2015-31.01.2016, photo: Studio FilmLove. Courtesy Bunkier Sztuki.
Justyna Gruszczyk, 'Breath' (2013), aroma installation, 'Endospores' Exhibition at  Bunkier Sztuki, photo: Studio FilmLove.

'Endospoes' exhibition at Bunkier Sztuki, 20.12.2015-31.01.2016, photo: Studio FilmLove. Courtesy Bunkier Sztuki.
(PL)

Trochę zdjęć z wystawy 'Endospory', Bunkier Sztuki, Kraków, 20.12.2015-31.01.2016. Ja pokazywałam swoją pracę 'Oddech', instalację zapachową stworzoną do kolekcji Bunkra trzy lata temu.

Justyna Gruszczyk, "Oddech" (2013), instalacja zapachowa, wystawa "Endospory" w Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, fot. Studio FilmLove.

Wystawa "Endospory" w Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, 20.12.2015-31.01.2016, fot. Studio FilmLove, dzięki uprzejmości Galerii

Wystawa "Endospory" w Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, 20.12.2015-31.01.2016, fot. Studio FilmLove, dzięki uprzejmości Galerii

A tutaj interesujący tekst o wystawie, który ukazał się w ArtPapierze.

Friday 18 December 2015

ENDOSPORES / ENDOSPORY

(Zjedź w dół do polskiej wersji)


ENDOSPORES

Opening: Saturday, December 19, 2 pm
Duration: December 20, 2015–January 31, 2016
Curators: Anna Lebensztejn, Kinga Olesiejuk
Coordination: Renata Zawartka


Featured artists: Mikołaj Długosz, Wojciech Gilewicz, Justyna Gruszczyk, Jan Hoeft, Kornel Janczy, Maciej Kurak, Mariusz Libel, Little Warsaw, Wojciech Puś, Rafani, Urszula Tarasiewicz, Roland Wirtz, Zorka Wollny, Jakub Woynarowski, Piotr Wysocki, Young-Hae Chang Heavy Industries
Overly transient and too demanding in terms of conditions for functioning. Susceptible to changes in surroundings. Reactive to established relations or deprived of proper form upon performance of planned actions. Works held in the Bunkier Sztuki Collection are comparable to endospores in that they are more of living organisms than physically and substantially structured artistic objects.

An endospore is a bacterial cyst, or a kind of spore produced by, among other things, fungi and algae. Both these interpretations prove relevant to works of art. Endospores thereof are a vegetative form as well as stage of and way to maintain the life cycle. They are, as is the case for living creatures, not quite justly treated as far-from-ideal substitutes of original entities. Resulting from organic structure of works, they make a natural answer to volatility of external conditions. And although it is to them that reactive beings owe survival, evolution and expansion to new territories, they usually remain unrecognised and underexposed.

The array of pieces on show, entirely held in the Bunkier Sztuki Collection, amalgamates precisely those aspects of artworks that are unapparent from unaccompanied presentation. The “Endospores” exhibition also displays circumstances, mediations and tangible means behind creating the works and making them an object of collecting. A variety of clues gradually unfolds along the narrative path. Impermanence and momentariness of artistic events have been employed as the starting point. Forms of their materialisation—performance acts, visual shows, concerts, interactions—as well as various ways of recording them are successively revealed. Next stop: processual development of artworks, allowing to take a closer and longer look at pieces that change form in time and space. Then, artistic projects whose material versions are eventually in multiplicate, which permits to present their constituents in ambiguous and formally diverse combinations. Finally, more or less explicit complementary materials, determined by past or determining future realisations; in other words, tangible record of works that function as authors’ artistic instructions or documentation. This accumulation of material and tangible perversely accentuates different sides of dematerialisation, which has lately been the focus of Collection growth activities. Manifesting the fundamental aspect of creative projects most recently undertaken by Bunkier Sztuki also gives the opportunity to investigate the system of relations they encourage in an art institution. It lets viewers examine the usually unnoticeable work all undertakings imply or involve, and study—again—the accumulating material evidence of pursuance and experiences shared by artists, audiences and the Gallery itself.

Expressing meanings and contexts of dematerialisation using the metaphorical concept of endospore turns attention to new forms of artworks: ones that do not necessarily have to come into physical existence. Some of these last only as ideas: germinal yet of importance not lesser than that of their tangible realisation – perhaps even greater, since reception of such endospores depends on sensibility to physical or formal potentiality, and on attentiveness indispensable to penetrating the proposed narrative paths.


(PL)
ENDOSPORY

Wernisaż: 19.12.2015 (sobota), godz. 14
Czas trwania: 20.12.2015–31.01.2016
Kuratorki: Anna Lebensztejn, Kinga Olesiejuk
Koordynacja: Renata Zawartka


Artyści: Mikołaj Długosz, Wojciech Gilewicz, Justyna Gruszczyk, Jan Hoeft, Kornel Janczy, Maciej Kurak, Mariusz Libel, Little Warsaw, Wojciech Puś, Rafani, Urszula Tarasiewicz, Roland Wirtz, Zorka Wollny, Jakub Woynarowski, Piotr Wysocki, Young-Hae Chang Heavy Industries.
Zbyt przejściowe i wymagające pod względem warunków funkcjonowania. Podatne na zmiany w zastanym środowisku. Czynnie reagujące na nawiązywane relacje lub tracące właściwą formę wraz z dokonaniem się programowego działania. Dzieła z Kolekcji Bunkra Sztuki przyrównać można do endospor, bardziej bowiem przypominają żywe organizmy aniżeli obiekty o solidnej, materialnej konstrukcji.

Endospora to przetrwalnik bakterii albo rodzaj zarodnika wytwarzany między innymi przez grzyby i glony. W odniesieniu do dzieł sztuki sprawdzają się oba te znaczenia. Endospory dzieł sztuki stanowią zarazem formę wegetatywną oraz etap i sposób podtrzymania cyklu życiowego. Podobnie jak w przypadku istot żywych, nieco niesprawiedliwie traktowane są jako daleki od ideału substytut pierwowzoru. Wynikając z organicznej struktury dzieła, stanowią naturalną odpowiedź na płynność zewnętrznych warunków. Reaktywnym bytom umożliwiają przetrwanie, ewolucję i ekspansję na nowe terytoria, niemniej rzadko są dostrzegane i eksponowane.

Wybór prac z Kolekcji Bunkra Sztuki kumuluje właśnie te przejawy dzieł sztuki, które pozostają niewidoczne w indywidualnych sposobach ich prezentacji. Wystawa „Endospory” zdradza również zaplecze okoliczności, mediacji oraz materialnych środków, jakie doprowadziły do ich powstania i uczynienia przedmiotem kolekcjonerskim. Ścieżka narracji odsłania stopniowo kolejne wątki. Punkt wyjścia stanowią nietrwałość i momentalność artystycznych wydarzeń. Ujawnione zostają formy ich materializacji – performanse, spektakle wizualne, koncerty, interakcje – oraz różnorodne metody ich utrwalania. Kolejnym przystankiem jest procesualny rozwój dzieł sztuki, pozwalający przyjrzeć się z bliska pracom o płynnej, zmiennej w czasie i przestrzeni formie. Następny krok to projekty artystyczne, których materialne wersje ulegają zwielokrotnieniu, co w konsekwencji umożliwia prezentowanie współtworzących je elementów w niejednoznacznych i formalnie zróżnicowanych kombinacjach. Ostatnim etapem są mniej lub bardziej jawne materiały towarzyszące, determinowane przez minione i determinujące przyszłe artystyczne realizacje – innymi słowy, materialny zapis prac funkcjonujących jako przygotowane przez twórców dokumentacje bądź instrukcje artystyczne. To nagromadzenie materiałów przewrotnie akcentuje różne strony pojęcia dematerializacji, wokół którego koncentruje się w ostatnim czasie program rozwoju Kolekcji. Manifestacyjne ujawnienie zagadnienia stojącego u podstaw najnowszych projektów realizowanych dla Galerii stanowi również okazję, żeby zgłębić sieć relacji, w jaką wchodzą one w instytucji sztuki. Pozwala prześledzić pracę, jakiej są przyczyną i udziałem, oraz – ponownie – przyjrzeć się materialnym dowodom gromadzącym się w związku z prowadzonymi działaniami i doświadczeniami zachodzącymi pomiędzy twórcami, odbiorcami sztuki i samą Galerią.

Znaczenia i konteksty dematerializacji ujęte metaforą endospory zwracają uwagę na formy dzieł sztuki, które nie muszą ziścić się w rzeczywistym świecie. Niekiedy trwają jedynie jako konceptualny zalążek, równie ważny jak faza jego fizycznego zaistnienia – o ile nie od niej istotniejszy. Recepcja endospory zależy bowiem od wrażliwości na potencjalność materialnej formy, uważności niezbędnej do przeniknięcia zaproponowanych ścieżek narracji.

Wednesday 14 October 2015

Last day of 'Keep Both Feet on the Ground' exhibition in Tarnów / Ostatni dzień "Mocnego stąpania po ziemi" w Tarnowie

[Zjedź w dół do wersji polskiej]

Today is the last day to see the 'Keep Both Feet on the Ground' exhibition in Tarnów. I am showing a conceptual work ACAPULCO:


'Acapulco' consists on aromatising with coconut fragrance and sweetening large amount of snow. The snow has to be perfectly clean. The best place for the project is a public place connected with relaxation – public garden or children's playground.
The project is a cunning realisation of the dream of escape to hot, exotic places in the middle of winter. In spite of contrast of cold and hot, we can recognize it as something well known – coconut ice cream.
[PL]
Dziś ostatni dzień "Mocnego stąpania po ziemi' w BWA w Tarnowie, gdzie pokazuję konceptualną pracę "Acapulco" (na zdjęciu powyżej).                                                                                                      


Wednesday 9 September 2015

GARDEN at New Voices of Ireland

New Voices of Ireland
Beyond the Obvious, Beyond the Familiar –
from producing things to nurturing the social capital


September 10 – 22
Open Monday to Friday from 10am – 4pm
Dublin Institute of Design, 45 Kildare Street, Dublin 2

Opening night reception, Thursday 10 September at 6pm
Culture Night celebrations with live performances, Friday 18 September from 5pm – 11pm

Artists:
Sarah Bracken, Chelsea Canavan, Diarmuid Corkery, Rachel Ní Chuinn | La Cosa Preziosa, Michael Geddis, Amanda Jane Graham, Justyna Gruszczyk, Leanne McLaughlin, Vukasin Nedeljkovic, Dr. Katherine Nolan, Dorone Paris, Kasia Zimnoch and Paweł Kleszczewski

Curated by Monika Sapielak, Centre for Creative Practices



I will show a special olfactory composition 'Garden'.

'Garden' is based on the knowledge of scents given off by saints. This fragrance will be spread throughout the gallery space, otherwise empty. In this way, an alternative, contemplative space will be born. Through my project, I would like to propose a different space for contemplation. A visually pure place with not too many visitors. A place that knows beauty – the beauty of scent, which by definition should be heavenly. A place in which everyone can stay and let the perfume penetrate them, just as the scent of an Old Testament temple penetrated its visitors.
Cooperation: Piotr Kempski, parfumeur

'Garden' is a part of the cycle 'Prelude'.



More info about NEW VOICES OF IRELAND

(PL)
Trzecia odsłona projektu New Voices of Ireland: Beyond the Obvious, Beyond the Familiar – from producing things to nurturing the social capital otworzy się jutro, 10 września, o godzinie osiemnastej w Dublin Institute of Design, na Kildare Street w Dublinie.

Czas trwania: 10 – 22 września
Otwarte od poniedziałku do piątku od 10 do 16.
Dublin Institute of Design, 45 Kildare Street, Dublin 2

Podczas Culture Night, w piątek 18 września, od 17 do 23, będą prezentowane performance.

Artyści:
Sarah Bracken, Chelsea Canavan, Diarmuid Corkery, Rachel Ní Chuinn | La Cosa Preziosa, Michael Geddis, Amanda Jane Graham, Justyna Gruszczyk, Leanne McLaughlin, Vukasin Nedeljkovic, Dr. Katherine Nolan, Dorone Paris, Kasia Zimnoch and Paweł Kleszczewski

Kuratorka: Monika Sapielak, Centre for Creative Practices


Będę prezentowała specjalną kompozycję zapachową 'Ogród'. 
'Ogród' został opracowany na podstawie zapachów, które podobno wydzielali święci, jak i na podstawie składników, które są wymienione w Biblii. Zapach, rozpylony w wizualnie czystej, pustej przestrzeni, stworzy inne, alternatywne miejsce kontemplacji.  Miejsce wizualnie czyste, z mniejszą liczbą odwiedzających. Miejsce, któremu nieobce jest piękno – piękno zapachu, który z założenia ma być niebiański. Miejsce, w którym każdy będzie mógł pobyć, a zapach go przeniknie, jak przenikał ludzi zapach starotestamentowej świątyni.
Współpraca: Piotr Kempski.
'Ogród' jest częścią projektu 'Przedwiośnie'. 


Więcej informacji o New Voices of Ireland tutaj.

Friday 31 July 2015

Keep Both Feet on the Ground / Mocne stąpanie po ziemi

„In 1940, Georgia O’Keeffe bought Ghost Ranch in New Mexico. This is where she travelled for her annual respites from New York’s din, to take pictures and paint the animal remains that are scattered all over the dry red soil. In 1962, John Steinbeck was awarded the Nobel Prize in Literature. The very same year, accompanied by his dog, he embarked on a camper journey around the United States and took notes for his Travels with Charley. He tells of the USA from the perspective of its wilds, preceding Jean Baudrillard’s famous America by 36 years.
A long time has passed since Walter De Maria, Donald Judd, Nancy Holt, Roni Horn and other displaced land art artists began to perceive the desert as an experience that allowed them to reset their senses. Why do artists find explorations of the peripheries so captivating? What are our expectations of the landscape genre today?
We are in the future. All-powerful nature is a dream that slowly blurs into distance. Experiencing direct contact with the environment is only known from hearsay. After being manipulated and transformed, nature is being meticulously devised, created and controlled. First-hand experience of nature is an uncommon situation and it can occur under specified conditions in nature reserves. The exhibition "Keep Both Feet on the Ground' requires that the artists work on these circumstances, creating artificial imitations of nature. Their task is to conjure nature from scratch, so that it could be colonised again. The gallery becomes converted into a temporary lab, where the audience can experience the long-forgotten feeling of experiencing wilderness. Once again, nature has the appearance of a picturesque disaster that human beings want to defend themselves against by means of available knowledge and civilisational achievements".

Curator: Marta Lisok 

Special thanks to Malina Barcikowska, who helped this piece to materialise.



(PL)

MOCNE STĄPANIE PO ZIEMI, BWA Katowice, 31 lipca - 6 września 20151
Otwarcie 31 lipca o 18.00
Od 24 września wystawę będzie można oglądać w Galerii Miejskiej BWA w Tarnowie

Artyści: Alicja Boncel, Jakub Czyszczoń, Magdalena Franczak, Michał Gayer, Justyna Gruszczyk, Kornel Janczy, Weronika Kasprzyk, Magdalena Lazar, Krzysztof Maniak, Angelika Markul, Justyna Mędrala, Gizela Mickiewicz, Mateusz Sadowski, Michał Smandek, Magdalena Starska, Paweł Szeibel, Mikołaj Szpaczyński, Alex Urso, Bartosz Zaskórski.

Ja będę pokazywała konceptualną pracę 'ACAPULCO'.

„Georgia O’Keeffe w 1940 roku kupuje Ghost Ranch w Nowym Meksyku. Co roku ucieka od zgiełku Nowego Jorku, żeby fotografować i malować szczątki zwierząt, wypalone przez słońce, porozrzucane na czerwonej, spękanej ziemi. W 1962 roku John Steinbeck dostaje literacką Nagrodę Nobla, w tym samym roku przemierza Amerykę camperem w towarzystwie swojego psa i robi notatki do Podróży z Charleyem. Na 36 lat przed słynną Ameryką Jeana Baudrillarda pisze o USA przez pryzmat pustkowia. Od czasu, kiedy Walter De Maria, Donald Judd, Nancy Holt, Roni Horn i inni banici spod znaku land artu, upatrywali w doświadczeniu pustyni możliwości wyzerowania zmysłów, minęło sporo czasu. Co hipnotyzuje twórców w doświadczeniu podróży na peryferia? Czego oczekujemy od gatunku pejzażu dzisiaj?


Jest przyszłość. Marzenie o wszechpotężnej naturze zamazuje się i oddala. Doświadczenie przebywania na łonie przyrody znane jest już tylko z przekazów. Zmanipulowana i przekształcana natura jest drobiazgowo planowana, tworzona, kontrolowana. Kontakt z nią staje się sytuacją niecodzienną. Ma miejsce w ramach ściśle wyznaczonych reguł, w rezerwatach. W ramach wystawy „Mocne stąpanie po ziemi" artyści przepracowują ten stan, tworząc jej sztuczne odpowiedniki. Podejmują się wymyślania natury od nowa, żeby móc ponownie ją kolonizować. Galeria przybiera tym samym formę tymczasowego laboratorium, w którym odbiorcy mogą doświadczyć zapomnianego uczucia towarzyszącego kontaktom z dzikością. Natura, na powrót, jawi się jako malownicza katastrofa, przed którą człowiek chce się obronić za pomocą dostępnej mu wiedzy i osiągnięć cywilizacyjnych".

Kuratorka: Marta Lisok

Specjalne podziękowania dla Maliny Barcikowskiej, która pomogła się tej pracy zmaterializować.